En zo is het alweer bijna voorbij

Hoi allemaal!

Na een paar weken heb ik eindelijk weer tijd om een update te schrijven. Na mijn laatste verslagje heb ik een hele hoop meegemaakt.

De eerste stop na mijn vorige verslag hebben we een van de zwaarste hikes van Nieuw Zeeland gedaan. Naast de normale hike van ongeveer 6 uur hebben we ook nog de Mount Doom beklommen, wat ons nog eens 3 uur heeft gekost. Dit was een hele zware klim, aangezien er niet echt een pad is en de stenen op die vulkaanberg los liggen. Bij elke stap die je daar zet zak je weer een stukje terug. Vooral naar beneden was het erg zwaar, waarbij je heel goed moest opletten waar je een stap zette. Daarnaast kwamen er af en toe wat losse stenen naar beneden rollen. Nadat we eenmaal beneden waren liepen we een half uurtje achter op schema om de laatste bus te halen (oeps!). De lunch werd dus al lopend naar binnen gewerkt en er was geen tijd om de steentjes uit mijn schoenen te halen. Op erg hoog tempo en het laatste uur het grootste deel rennen hebben we nog net de laatste bus weten te halen. Ondanks dat het behoorlijk zwaar was ben ik erg blij dat ik het heb gedaan en was het de moeite waard! En een nieuwe persoonlijke overwinning.

De volgende dag hebben we niet zo veel gedaan. Ik heb een massage gehad en verder hebben we een beetje door Taupo zelf gelopen. En uiteraard 's avonds stappen (zoals elke avond sinds de crossing).

De dag daarna zijn we (nog steeds met aardig wat spierpijn) verder gegaan met de bus naar de volgende plek: River Valley. River Valley is geen bekende plek voor Nieuw Zeeland, maar de Kiwi bus stopt daar omdat het wel een leuke ervaring is. Daar sliepen we in een lodge midden in het plattenland. Dit was de enige lodge in de omgeving waar we terecht konden. Daar kregen we 's avonds een heerlijk 'roast diner' en hebben we wat barspellen gespeeld. Ook heb ik even gekletst met een echte 'Kiwi', die toevallig ook daar verbleef. Leuk om zo ook wat te leren kennen van de cultuur en mensen hier.

Na River Valley was de volgende stop 'Windy Wellington'. De naam klopt zeker, de wind is daar goed aanwezig. Wellington was tot nu toe denk ik mijn minst favoriete stad (op het stappen daar na, dat was wel erg geslaagd). We zijn daar 2 nachten gebleven, waarbij we overdag een museum hebben bekeken (enorm slaapwekkend). De eerste avond zijn we naar een discotheek geweest, de tweede avond naar de bar van het hostel waar een beerpong competitie werd gehouden. Ondanks mijn enorm slechte spel hebben we het tot de 2e ronden weten te redden. Daarna ben ik maar overgestapt naar poolen, waar ik ook niet echt een ster in blijk te zijn. Maar we hebben wel heel veel plezier gehad!

Na een heel kort nachtje slapen moesten we vroeg op om de ferry te nemen en zat het avontuur op het noordereiland er alweer op. De eerste stop op het zuidereiland was Abel Tasman (ook wel Kaiteriteri genoemd). Daar hebben we een tocht 'seals and sand' gemaakt. Met een boot werden we naar een eiland bij Abel Tasman gebracht, waar we weer een hike hebben gemaakt door een prachtige omgeving. Ook heb ik de beroemde gespleten appel (een rots in de zee) gezien, niet heel spannend eerlijk gezegd.

Na 2 nachten in Abel Tasman te hebben geslapen was het tijd voor een van mijn meest favoriete plekken: Westport. Ondanks dat hier niet veel te beleven is, is het een hele goede plek om te surfen. Samen met een andere jongen die ook al wat lessen had gehad ben ik de volgende ochtend vroeg in het water gesprongen, en de golven waren fantastisch! Wat een ochtend! High five en box tijdens het surfen, veel golven pakken en bibberen van de kou in de Nieuw Zeelandse wateren. Kon niet beter!
Die middag ben ik nog een keer met wat mensen van het hostel mee gaan surfen, maar helaas waren de golven toen erg slecht dus waren we al snel klaar.
Het hostel was erg luxe en met een eigen dvd speler en tv in onze (14-persoons) kamer hebben we de eerste avond met ijs, wijn en popcorn een filmavondje gehouden.De tweede avond heeft de buschauffeur ons naar het strand gebracht, waar we een groot kampvuur hebben gemaakt en met wat muziek wijn hebben gedronken. Ook weer super gezellig!

Helaas waren dat de nachten in Westport al weer en zijn we de volgende ochtend vertrokken richting Mahinapua. Dit is ook weer een plek waar je normaal gesproken niet zo snel heen gaat, maar waar Kiwi altijd een dress up party heeft. Iedereen gaat dan verkleed en het is een groot feest in de bar van het hostel. Die avond ben ik verkleed gegaan als niemand minder dan batwoman. Met mijn leren jasje, zwarte broek, rode lippenstift en donker haar hoefde ik alleen nog een masker te hebben. Die was gelukkig snel gevonden en het was weer een geweldige avond!! Iedereen was verkleed en er zaten hilarische kostuums tussen.

De volgende dag met een kleine kater in de bus richting Franz Josef. Ook weer een van mijn favoriete plaatsen! De eerste avond daar hadden we 'onbeperkt' pizza eten, waarbij we een paar uur de tijd hadden om zoveel pizza te eten als we wilden, met een lekker wijntje erbij. De volgende dag stond jungle paintball op het programma. Met een onwijs leuke groep zijn we in een soort tropisch regenwoud gaan paintballen. Een aantal jongens hadden het tot missie gemaakt om mij goed te raken, maar dat is ze lekker niet gelukt. Iedereen kwam wel met aardig wat blauwe plekken terug, waarna we maar in de hot tubs zijn gesprongen om wat te ontspannen. Daarna gegeten en weer een drankje gaan doen in de bar van het hostel.

Gelukkig was er de volgende ochtend geen wolkje te bekennen, wat betekende dat ik een van de hoogste skydives ter wereld kon maken!! Met een prachtig uitzicht over de glaciers, kust en verschillende bergen ben ik op 16,500 ft uit het vliegtuig gesprongen. Een ervaring om nooit te vergeten!! Ook heeft mijn tandemmaster me behoorlijk wat zelf laten sturen, zowel in de vrije val als met de parachute open. super gaaf! Hij vond alleen wel dat het na 3 sprongen nu toch eens tijd wordt om de cursus te volgen en zelf te gaan springen.
De bus pikte me op bij het skydive station en zo zijn we verder gegaan richting Wanaka. In Wanaka heb ik voor het eerst met 2 andere meiden gelift richting Roys Peak. We werden heen en terug super snel opgepikt door aardige vrouwen (geen zorgen, geen enge vieze mannen). Roys Peak was de volgende persoonlijke overwinning, een onwijs zware hike. Na ongeveer 2,5 uur non stop bergopwaards te hebben gelopen waren we het wel zat, maar wat een uitzicht!!

En dan de volgende plaats; Queenstown. De feestplaats van Nieuw Zeeland, wat ik ook wel goed heb ondervonden. Met een kroegentocht waarbij we ook in een echte ijsbar zijn geweest en we bij elke locatie een gratis shotje kregen begon de eerste nacht in Queenstown goed.
Verder hebben we in Queenstown ook een hoop gedaan. De bekende Ferg Burger gegeten, onwijs lekker! De laatste dag weer een hike gemaakt. De groep heeft me overgehaald om een bungyjump te doen, terwijl ik die ochtend nog had beloofd om het niet te doen. Het was toch stiekem wel heel leuk, en gelijk een van de hoogste die je kunt doen. En we hebben een auto gehuurd om naar Milford Sound te rijden. Iedereen was nog half dronken die ochtend, dus ik heb de heenweg maar (5,5 uur) gereden zodat zij nog wat bij konden komen. Milford Sound was ook weer heel mooi, en we waren blij om even niet in de bus te zitten maar zelf te rijden en te stoppen waar we wilden. En uiteraard werd er elke avond eerst op het strand een drankje gedaan, om daarna de kroegen te verkennen.

Na al het feesten sinds de crossing en feeststad Queenstown is mijn lichaam het inmiddels wel een beetje zat, aangezien ik ook nog steeds een beetje ziekjes ben sinds Byron Bay (ongeveer 1,5 maand geleden). Na Queenstown hebben we een nachtje in Lake Tekapo geslapen, waarbij ik mijn ribben heb gekneusd door al het hoesten de laatste tijd. Gisteren dus maar even naar de dokter in mijn huidige plaats (Christchurch) geweest en een antibiotica kuur gekregen. Nu lekker uitrusten totdat de rest van de groep weer aankomt en we nog 1 nacht samen hebben.

En zo zit mijn avontuur er al weer bijna op! De tijd is onwijs snel voorbij gevlogen, maar stiekem kijk ik er ook wel weer een beetje naar uit om lekker naar huis te gaan en in mijn eigen bedje te slapen. Het zal wel heel gek zijn om alle mensen die ik hier heb leren kennen niet meer te zien. Na zo veel samen te hebben gereisd raak je er aan gewend om elkaar elke dag te zien en heb je heel veel plezier met elkaar. Maar gelukkig komende de meeste mensen uit Engeland, dus het is geen ramp om eens een tripje die kant op te plannen.

Heel veel liefs en (gelukkig) tot heel snel!